Thuis in West: een hechte gemeenschap met een echt familiegevoel

Met een team van 5 parttime medewerkers en ruim 70 vrijwilligers zet Thuis in West zich in voor de mensen in Rotterdam West. Ariëtte van Breugel woont met haar man en zo’n 25 bewoners in het ruime pand aan de Robert Fruinstraat. Een bijzondere en hechte gemeenschap waar ze met elkaar activiteiten organiseren voor jong en oud. Zoals speeluren voor kinderen, activiteiten voor jongeren, vrouwenochtenden, buurtmaaltijden, ouderensoos, alpha-cursussen en taallessen. Daarnaast ondersteunen ze gezinnen met psychosociale hulp, onderwijs, werk en financiën.

‘Een bijzondere en hechte gemeenschap waar ze met elkaar activiteiten organiseren voor jong en oud.’

Hoe is Thuis in West ontstaan?

Ariëtte: ‘Zo’n 8 jaar geleden zijn we kleinschalig begonnen in een huiselijk pand. Een kerkgebouw op Coolhaven werd verkocht. Met dat geld is het eerste pand aangekocht op de Claes de Vrieselaan. Vervolgens hebben we onderzocht wat er nodig was in de wijk. Door de sociale kaart van de gemeente te bekijken en onderzoek te doen naar de behoefte van de bewoners. Zo ontstonden de eerste activiteiten: inloopochtenden, activiteiten voor basisschoolkinderen, taallessen en buurtmaaltijden.’

Hoe is Thuis in West georganiseerd?

Ariëtte: ‘De activiteiten zijn langzamerhand meer uitgebouwd, waardoor we behoefte kregen aan meer ruimte. Toen kwam het huidige pand in beeld, waar Thuis in West op de begane grond gehuisvest is. Boven in het pand zijn er woningen ingericht speciaal voor de mensen die betrokken zijn bij Thuis in West. We zijn een organisatie met twee kamers: Thuis in West en Hart voor West. Thuis in West richt zich op de sociale activiteiten voor de wijk. Hart voor West is de hechte geloofsgemeenschap. We werken met 5 parttime collega’s, die deels ook vrijwilligerswerk doen, en ruim 70 vrijwilligers die hierboven wonen of ergens anders in West.

‘Door iets voor en met elkaar te doen ontstaat er zelfwaardering.’

Hoe is het om bij Thuis in West te werken en wonen?

Ariette: ‘We werken hier niet alleen, maar wonen ook echt tussen de mensen waarmee we werken. Dat heeft zoveel voordelen voor ons. Je kent de mensen, je komt ze op straat tegen of in de winkel. Op die manier sta je er tussenin en maak je echt onderdeel uit van de gemeenschap. De mensen die hierboven wonen committeren zich een dagdeel per week om vrijwilligerswerk te doen voor de wijk.’

‘Wat ook wel bijzonder is, is dat we een appartement beschikbaar hebben als time-out voorziening. Hierin hebben we twee kamers waar twee personen tijdelijk kunnen wonen. Dat is vaak drie tot uiterlijk zes maanden. Deze kamers zijn voor mensen met een ingewikkelde privésituatie die daardoor tijdelijk woonruimte nodig hebben. We bieden hen een netwerk door ze uit te nodigen voor bijeenkomsten. Zo zijn we ook een beetje mantelzorger.‘

Hoe bestrijden jullie armoede en eenzaamheid in de wijk?

Ariëtte: ‘We organiseren normaliter gezamenlijke activiteiten, zoals de buurtmaaltijden op zondag en de maandelijkse ouderensoos. Door het Laurensfonds zijn we gevraagd om iets te doen op het gebied van armoedebestrijding. Dat is het project Kracht Gezin. Met een gezin bekijken we op alle leefgebieden wat er nodig is, zoals psychosociale hulp, onderwijs, werk en financiën. Samen met het gezin zetten we acties op die hun verder helpen.’

‘Om eenzaamheid tegen te gaan hebben we een maatjesproject waarbij we een vrijwilliger koppelen aan iemand die gezelschap nodig heeft en een kopje koffie drinkt, wandelt of een klusje doet. We mogen van de gemeente Rotterdam alle 75-plussers in onze wijk bezoeken en hun leefsituatie in kaart brengen met een vragenlijst. Daaruit komen regelmatig nieuwe contacten voort. Ook onder jongeren is veel eenzaamheid. Onze jongerenwerkers houden hen in de gaten en spreken hen op de diverse clubs, via Whatsapp en het speciale vragenuurtje voor jongeren.’

‘Vaak proberen we mensen onderling aan elkaar te verbinden en in sommige gevallen lukt dat ook. Dan koken 2 jongens voor ouderen, iemand bezoekt een ander die het huis niet uitkomt of er wordt een wandelgroepje gevormd door vrouwen die elkaar voorheen niet kenden. Een jonge Pakistaanse moeder komt voor taalles binnen en gaat vervolgens ons helpen bij de naaigroep. Door iets voor en met elkaar te doen ontstaat er zelfwaardering.’

‘Voor 3 euro per maaltijd kun je twee keer in de week een maaltijd thuis laten bezorgen.’

Wat doen jullie nu in Coronatijd?

Ariëtte: ‘Op dit moment kunnen sommige activiteiten niet plaatsvinden of hebben een andere vorm gekregen. Zo spelen de kinderen iedere zaterdag een uur met elkaar buiten. Voor 3 euro per maaltijd kun je twee keer in de week een maaltijd thuis laten bezorgen. En kun je naar het inloopspreekuur op afspraak. Ook hebben we nog veel 1-op-1 contact bij mensen thuis.’

‘Jullie zijn mijn familie.’

Wat zijn de mooiste momenten die je hebt meegemaakt het afgelopen jaar?

Ariëtte: ‘We hadden een bloemenactie, omdat we 40 bossen bloemen ontvingen van een kwekerij uit Moerkapelle. Met een bos bloemen belden we aan bij een vrouw van 57 jaar. Ze vroeg ons de vaas van de kast te pakken, die helemaal onder het stof bleek te zitten. De vrouw zei in tranen: ‘Ik heb al 8 jaar geen bos bloemen meer gehad.’ Dat was wel een heel ontroerend moment.’ 

‘Het is ook mooi om te zien dat mensen ons weten te vinden. Zo was ik laatst op gesprek bij een man van 80 die het moeilijk had en me voordat ik wegging vroeg: ‘Je komt straks toch nog wel eten brengen?’ Ik merk het laatste jaar dat mensen ons steeds actiever benaderen. Wat ook een gigantisch compliment is als mensen zeggen: ‘Jullie zijn mijn familie.’ Het is heel triest, maar blijkbaar bieden wij ze de warmte die ze nodig hebben.’